۱۳۸۹ خرداد ۱۹, چهارشنبه

من اگر بنشينم، چه کسي برخيزد؟


۱ نظر:

  1. به ایران درود ‏

    ‏ .. ‏

    ‏ به ایران و خاکش ، به باد و به آبش درود ‏

    ‏ به کوه و به دشت و به صحرا ، کویرش درود ‏

    ‏ به زرینه رود ، به سیمینه رودش درود ‏

    ‏ سپید رود ، به خشک رود به کارون درود ‏

    سهند و سبالان و تفتان ، دماوند ِ غران درود ‏

    ‏ به البرز ، به زاگرس ، به زنجیر ِ کوه ها درود ‏

    ‏ به آن دشت مرغاب ، پاسارگاد و شاهش درود ‏

    ‏ به کُرد و لُر و ، آذری زادگاهش درود ‏

    ‏ به گیلک به مازی ، بلوچ و به خوزی درود ‏

    به کوروش ، به داریوش و نادر ، شهانش درود‏

    ‏ به بابک ، ابومسلم و مازیارش درود ‏

    ‏ به یعقوب لیث ، سور ِنا ، آریوبرزن درود ‏

    به زفران، خراسان و فی روزه هایش درود ‏

    چو از خاک ایران بداریم همی تار و پود ‏

    ‏ به آزاد باش ِ ایران زمینان به خوانیم سرود ‏

    ‏ بیاریم سیاهی علم ها ، ز ِ دشمن فرود ‏

    ‏ سپاریم کُنِش های ِ ایران ستیزان به دود ‏

    به نوروز ، به زاد روز ِ باستان بهارش بگوئیم درود‏ ‏

    ..

    سوز

    پاسخحذف